słońce II
światło wysyłane przez centralne ciało Układu Słonecznego
Tylko skwarzyła słońca letniego pożoga (III) I lica, choć od słońca zasłaniane dłonią Różową, same całe jak róże się płonią (IV). I lał srebrzysty likwor w kolej, aż na końcu Zaczęło złoto kapać i błyskać na słońcu (IV). Na zachód, jeszcze ziemia słońcem ozłocona świeciła się ponuro, żółtawo-czerwona (X)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Jakość i stan ↔ Cechy spostrzegane narządami zmysłu ↔ Wzrokiem